Maandag 2 maart
9.00-17.00: werken
Dinsdag 3 maart
9.00-17.00: werken
Woensdag 4 maart
9.00-17.00: werken
Donderdag 5 maart
10.15: huisarts
15.30-17.00: cursus werk
20.00-21.45: meditatie
Vrijdag 6 maart
dagje Utrecht: 12.00 R’dam Centraal
Zaterdag 7 maart
huishouden, boodschappen en bloggen
Zondag 8 maart
dagje Tilburg: 11.00 Tilburg
Dit was twee maanden geleden. Onnodig te zeggen dat mijn agenda er nu heel anders uit ziet.
Op één januari stelde ik de vraag: hoe kan ik stilte of rust bewaren in de hectiek van alledag? Ik ging er blijkbaar vanuit dat een grote hoeveelheid bezigheden rust in de weg staat. Inmiddels zijn er heel wat bezigheden weggevallen, maar ik kan niet zeggen dat ik me daardoor rustiger of stiller voel. De afgelopen week was ik vrij en viel zelfs de verplichting van werk weg. Ik zou onderhand verlicht moeten zijn. Onnodig te zeggen dat dat niet het geval is. Misschien heeft het ermee te maken dat ik door die lege agenda voor talloze vragen sta (en ja, dat is een luxe probleem van een zeer bevoorrecht mens): zal ik mijn bed uit, of blijf ik nog even liggen? Ga ik douchen of blijf ik nog even lekker in pyjama? Wat zal ik eten? Zal ik de krant lezen, of doe ik dat straks? Als je agenda vol is, zijn er al veel keuzes voor je gemaakt. Benedictus pleitte denk ik niet voor niets voor een strakke planning. Als de broeders de hele dag moesten nadenken welk gebed ze eerst zouden doen, wanneer ze de vloer zouden dweilen, wanneer ze zouden eten, dan bleef er weinig ruimte over voor iets anders dan die praktische zaken.
Ik wil niet zeggen dat een volle agenda beter is. Ik wil alleen maar zeggen dat een lege agenda blijkbaar geen voorwaarde is voor het ervaren van stilte of rust. Maar wat dan wel? Ik weet het niet. Ik ben blij dat het nog geen 31 december 2020 is…
